بازگشت روهینگیاییها از بنگلادش بدون اعطای حق شهروندی

سازمان ملل و دولت «آنگ سان سوچی» در میانمار ماه گذشته (خرداد) برای بازگشت اختیاری و امن صدها هزار آواره روهینگیایی از کشور همسایه بنگلادش موافقت کردند، اما جزئیات آن تاکنون آشکار نشده بود.

 

سازمان ملل و دولت «آنگ سان سوچی» در میانمار ماه گذشته (خرداد) برای بازگشت اختیاری و امن صدها هزار آواره روهینگیایی از کشور همسایه بنگلادش موافقت کردند، اما جزئیات آن تاکنون آشکار نشده بود.

براساس این تفاهم نامه که در رسانه های آسیایی مطرح شده، اعطای حقوق شهروندی و حفظ حقوق پناهندگان در تمرکز این گفت وگوها بود که مورد مناقشه قرار داشت و در مورد آن توافقی حاصل نشد.

به گفته این رسانه ها، دراین یادداشت تفاهم آمده است که براساس قوانین و مقررات موجود پناهندگانی که به میانمار باز می گردند از همان آزادی تردد میانماری ها در ایالت راخین برخوردار خواهند بود.

اما این تفاهم نامه آزادی حرکت و تردد را برای آوارگانی که به میانمار بازگردند تضمین نکرده و ممنوعیت های موجود علیه تردد آنها در مناطق مرزی را برطرف نکرده است.

لورا هائه Laura Haigh پژوهشگر سازمان عفو بین الملل در این باره به رسانه ها گفت که این تفاهم نامه نتوانسته حقوق اولیه برای بازگشت بیش از 700 هزار آواره پناهنده روهینگیایی را از بنگلادش فراهم کند.

ارتش و بودایی های افراطی میانمار از شهریور 96 با حمله به ایالت راخین این کشور هزاران نفر از مسلمانان روهینگیایی را به خاک و خون کشیده و با آزار، شکنجه و سرکوب موجب آواره شدن بیش از 700 هزار نفر از این اقلیت در پشت مرزهای کشور بنگلادش در همسایگی خود شدند.

کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل پیشتر از این تفاهم نامه به عنوان نخستین گام ضروری برای ایجاد یک چارچوب همکاری به منظور بازگشت آوارگان نام برده بود.

دولت میانمار با اکثریت جمعیت بودایی تاکنون حقوق شهروندی اقلیت مسلمان روهینگیایی را به رسمیت نشناخته و از آنها به عنوان یک گروه نژادی آواره از کشور بنگلادش تحت عنوان مهاجران بنگالی یاد می کند.

این درحالی است که اکثر آوارگان روهینگیایی اعلام کرده اند که بدون ارائه تضمین و اعطای حق شهروندی به آنها، حاضر به بازگشت به میانمار نیستند و اعطای کارت شناسایی را به جای ارائه حق شهروندی رد کردند.